മൂലകങ്ങൾ/അധ്യായം 2

1869-ൽ റഷ്യൻ രസതന്ത്രജ്ഞനായ ദിമിത്രി മെൻഡലീവ് ആണ് മൂലകങ്ങളെ പട്ടികയിലാക്കി തിരിച്ച് അവതരിപ്പിച്ചത്. ഇതിനെയാണ് ആവർത്തനപ്പട്ടിക എന്നു പറയുന്നത്. ഒരേ തരത്തിലുള്ള ഗുണങ്ങളുള്ള മൂലകങ്ങളെ ഒരേനിരയിൽ വരുന്ന രീതിയിലാണ് മെൻഡെലീവ് ആവർത്തനപ്പട്ടിക വിഭാവനം ചെയ്തത്. പുതിയ മൂലകങ്ങളുടെ കണ്ടെത്തൽ, പട്ടികയുടെ രൂപത്തിൽ കാലാനുസൃത മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയിട്ടുണ്ട്. മൂലകങ്ങളുടെ വിവിധ സ്വഭാവങ്ങളെ വിശദീകരിക്കുന്ന വിവിധതരം ആവർത്തനപ്പട്ടികകൾ നിലവിലുണ്ടെങ്കിലും മെൻഡലീവിന്റെ ആവർത്തനപ്പട്ടികയുടെ വകഭേദങ്ങൾ തന്നെയാണ് ഏറ്റവും കൂടുതൽ ഉപയോഗത്തിലുള്ള രൂപം.ഇൻ‌റർ നാഷ്ണൽ യൂണിയൻ ഓഫ് പ്യുവർ ആൻ‌റ് അപ്ലയ്ട് കെമിസ്റ്റ്റി (IUPAC)2007ലെ പുതുക്കിയആവർത്തനപ്പട്ടിക പ്രകാരം 112 മൂലകങ്ങളെയാണ്‌ ആധികാരികമായ്‌ അംഗീകരിച്ചിരിയ്ക്കുന്നത്.എന്നാൽ പല പട്ടികകളിലും 119 വരെ മൂലകങ്ങളെ ചേർത്തിരിയ്ക്കുന്നു.

ചരിത്രം

ഗ്രീക്ക് തത്വ ചിന്തകരാണ്‌ നാല് അടിസ്ഥാന മൂലകങ്ങൾ (Classical element) എന്ന ആശയം മുൻപൊട്ടു വെച്ചത് ഇത് ഭാരതീയ പഞ്ചഭൂത സിദ്ധാന്തവുമായി സമരസപ്പെടുന്ന ഒന്നായിരുന്നു അഗ്നി,വായു,ജലം,ഭൂമി എന്നിവയുടെ വ്യത്യസ്ത സമ്മീശ്രണമാണ്‌ പദാർത്ഥമെന്നവർ വിശ്വസിച്ചു പക്ഷെ യഥാർത്ഥ മൂലകങ്ങലുടെ ക‌ണ്ടെത്തലോടെ ഇതു നിരകരിക്കപ്പെട്ടു.ലവൊസയർ(1770-89)ൽ ലോഹങ്ങളെന്നും അലോഹങ്ങളെന്നും,വതകങ്ങളെന്നും,ഭൗമമെന്നും വ്യത്യസ്ഥ വിഭാഗങ്ങളിൽ, ‌33 മൂലകങ്ങളുടെ പട്ടിക നിർമ്മിച്ചു.എന്നാൽ അദ്ദേഹം തരം തിരിച്ച പട്ടികയിലെ പല മൂലകങ്ങളും പിൻ കാലത്തു സം‌യുക്‌ത‌ങ്ങളാണെന്നു തെളിയിക്കപ്പെട്ടു.1828ൽ‌ ജൊൺ ജേക്കബ്‌‌ ബെർസെലിയുസ്(Jöns Jakob Berzelius) കണങ്ങളുടെ ഭാരത്തിനനുസൃതമായി പട്ടിക -table of atomic weights- തയ്യാറാക്കി മൂലകങ്ങൾ‍ക്കു പ്രതീകങളും അദ്ദേഹം ഉപയൊഗിചു.ജൊഹൻ ഡെബ്രീനർ (Johann Döbereiner)1829ൽ‌ ത്രൈത സിദ്ധാന്തം‌ പ്രയൊഗത്തിൽ വരുത്തി പട്ടിക പരിഷ്കരിച്ചു.സമാന സ്വഭാവമുള്ള മൂലകങ്ങൾ ത്രയങ്ങൾ-(Triads)എന്നദ്ദേഹം പെരിടുകയും ആദ്യമായി ഗ്രൂപ്പ് എന്ന നൂതനാശയത്തിനു വഴി തുറക്കുകയും ചെയ്‌തു. ജൊഹൻ ന്യുലാൻ‌സ്‌(John Newlands )1864ൽ‌ അഷ്ടക സിദ്ധാന്തം‌ പ്രയൊഗത്തിൽ വരുത്തി പട്ടിക വീണ്ടും പരിഷ്കരിച്ചു പിരിയൊഡിസിറ്റി എന്ന ആശയത്തിനു പിൻബലം ലഭിയ്കുകയും ചെയ്തു.മെൻഡലീവ`മേയർ-1869 എന്നിവരാണ് (Meyer & Mendeleev)ആധുനിക ആവ‍ർത്തന പട്ടികയുടെ പ്രയൊക്താക്കൾ.